Անսովոր գարուն է: Մարդիկ սկսել են մանրունքները կարևորել: Կյանքում բահ չբռնած մարդիկ բահերով մտնում են արտը փորելու: Ամենուր ծառ տնկող մարդիկ են: Ով ինչ ճարում՝ տնկում է: Ու չգիտես՝ մարդիկ հիասթափվա՞ծ են, թե՞ հույսով լցված: Անորոշ վիճակ է: Մի տեսակ սառնություն է: Չգիտես՝ մարդիկ տնկած ծառի հետ հու՞յս են կապում, որ կաճի ու կծաղկի, առատ բերք կտա, թե՞ հիսաթափությունն են թաղում ծառի համար փորած փոսում: Սա ուրիշ գարուն է:
Լևոն Բեգլարյան